Ecuador heeft een groot aantal beschermde natuurgebieden, natuurreservaten en nationale parken. Je vindt ze in alle streken van het land en je kunt er de ongerepte flora en fauna van het land leren kennen. Maar het beschermde karakter van de natuurgebieden wordt vaak met de voeten getreden; je vindt in sommige “beschermde” gebieden naast de traditionele indianengemeenschappen ook dorpen van inwijkelingen, haciendas en in sommige natuurgebieden in het Amazonegebied vind je zelfs petroleummaatschappijen. 

De grenzen van de parken zijn zelden nauwkeurig beschreven en de weinige parkwachters die er werken zitten meestal aan de ingang van de parken. Verder is de infrastructuur in de parken ofwel basic ofwel onbestaande. De natuurgebieden zijn ingedeeld in categorieën. Het nationale park is het meest toegankelijke park, met parkwachters en beperkte infrastructuur. Er zijn 9 gebieden met de status van nationaal park. De reservaten zijn in theorie om hun natuurwaarde meer beschermd dan de parken. Het toerisme wordt er niet gestimuleerd: de reservaten zijn vaak moeilijk toegankelijk.